Aimée Terburg | Riki Mijling

Geplaatst op door Birgit Speulman

5 t/m 13 november 2016.

Open op zaterdag en zondag van 12:00 tot 18:00 uur en op afspraak.

Adres en route
Parkeren: Boekweitreed, Hussekamp of in de parkeervakken langs de Gorredijksterweg.

Aimée Terburg

1971, Groningen
Academie Minerva, Groningen
Woont en werkt in Groningen

Formeel

De geschilderde vlakken roepen de intensiteit van een kleur op, of de illusie van ruimte en beweging die doet denken aan momenten in lucht en landschap. Aimée Terburg speelt in eenvoud met abstract schilderkunstige wetten en met waarneming. Ze wekt het monochrome vlak tot leven, of laat die in stilte zijn. Zoals een zacht geel de tonen in het aangrenzende levendiger donkergrijs accentueert, en het donkere vlak het gele oplicht, versterken de delen elkaar in eenheid.

Riki Mijling

1954, Nijmegen
Koninklijke Academie, Den Bosch
Woont en werkt in Amsterdam, Halle Nijman en Amoreiras Gare, Portugal

Ferm

De contouren van robuuste volumes maken de vormloosheid van de leegte ertussen en eromheen tastbaar. Riki Mijling maakt geometrische beelden van metaal. Ze zaagt, schuurt en polijst het harde materiaal tot er niets meer af kan. Er hoeft ook niets bij. Minimalistisch maar nooit ongenaakbaar geeft het beeld de ruimte schaal, een menselijke maat. Tussen ijzer en lucht biedt de huid van het beeld een suggestie van warmte.

Carrie Meijer | Hans Kleinsman

Geplaatst op door Birgit Speulman

Carrie Meijer

1951, Ootmarsum
Vrije Academie, Den Haag en diverse masterclasses
Woont en werkt in Amsterdam

Ordenen

Ritmisch verspringende lijnen en composities van contrasterende banen en strakke vlakken in heldere kleuren. Met uiterste precisie componeert Carrie Meijer haar grafische werk. Tekeningen, linosnedes en collages met plakband zijn de fundering waarop de digitale prenten worden geconstrueerd. Daardoor blijft het verfijnde handschrift tastbaar en krijgt het beeld een levendige uitstraling. De evenwichtige kleurcombinaties en het geometrische lijnenspel zijn verwant aan de ordening in architectuur. Met een oplage van slechts één is elke prent een uniek object.

Hans Kleinsman

1950, Enschede
AKI, Enschede
Woont en werkt in Schagerbrug

Bewegen

Levendige patronen van kleine organische vormen die, in een mathematische choreografie, een dans uitvoeren voor het oog. Hans Kleinsman maakt computergestuurde tekeningen, uitgaande van rekenkundige reeksen die hij visualiseert. Een zelf ontwikkelde tekenmachine brengt het beeld over op grote lithostenen, waarna de prent wordt gedrukt in afzonderlijke kleurlagen. Of hij zendt de gegevens naar een plotter die met ballpoint rechtstreeks op papier tekent. Een koppeling tussen analoog en digitaal werken, waaruit een dynamisch beeld tevoorschijn komt.

Deze extra duo-tentoonstelling vindt plaats ter gelegenheid van de landelijke manifestatie Maand van de Grafiek. Kunstlokaal №8 is een van de 140 locaties.

8 t/m 16 oktober 2016
Open op zaterdag en zondag van 12:00 tot 18:00 uur en op afspraak.

Adres en route
Parkeren: Boekweitreed, Hussekamp of in de parkeervakken langs de Gorredijksterweg.

PK’s

Geplaatst op door marcelnprins

Sinds 2011 koppelen we in Kunstlokaal №8 vijf keer per jaar twee kunstenaars.

Schermafbeelding 2016-09-01 om 20.36.06Zo’n expositie gaat gepaard met een kleine publicatie, die we voor €5 van de hand doen, en waar al een aantal liefhebbers een jaarabonnement op hebben genomen en het gratis per snailmail thuisbezorgd krijgen. Vandaag de tweeëntwintigste, waarvan ik nu de eerste exemplaren aan Auk Russchen en Olaf Mooij uitreik. Daarmee heb ik hen meteen aan u voorgesteld.

In dit kleine boekwerkje is te lezen welke vertrekpunten beide kunstenaars kiezen, en beiden zijn bereid vandaag met u hier dieper op in te gaan.

Auk, Olaf, welkom in ons biologielokaal.
Ik heb eigenlijk heel weinig met auto’s. Het beestje moet me brengen waar ik wil. Het gruwzame moderne blik op Neerlands wegen dat tegenwoordig meer op sportschoenen lijkt dan de vrolijke Bolhoedjes, Kevertjes en Déessen uit onze jeugd, laat mij volkomen koud.
En ik ben misschien ‘motorisch gestoord’.

P1290431_1
Olaf Mooij, Relics of a bygone era

Ik heb een goede relatie met mijn Fryske garagist: “Jij onder de kap, ik in de kunst”. Na de jaarlijkse APK wordt weleens mijn bolide, ongevraagd tot de nok volgestouwd met verzaagbaar knutselmateriaal, door Eelke Tuinman op ons landgoed geparkeerd. Ik ben hem dankbaar. Ik hoop op een goede omzet deze week, opdat ik de man zijn verdiende loon kan betalen. (De eerste rode stippen zijn al geplaatst!).

Mijn onooglijk, maar wél koningsblauw, hedendaags koetsje Clio – muze van de geschiedenis – staat op Juliaanse wijze verdekt opgesteld achter de rhododendron.
Toch besteedde ik in 2007, toen nog in Den Haag, een voor mij astronomisch bedrag voor de zilvergrijze Astrale trekkracht van een royale PK’s tellend voertuig om met GALERIEopWEG  mijn route uit te zetten. We hebben het zelfs tot de Documenta in Kassel gehaald.
Toen al had ik als nieuwbakken galerist het voornemen Olafs sterkwaterrijtuigen een keer te presenteren. Eindelijk is het zover. De automotieve glimlach is hier nu in zowel GALERIEopWEG als in Kunstlokaal №8 te bewonderen.

29260192962_dd321f2055_o
Auk Russchen, Organische Verwondering (het Paard)

“Niet zagen” is in dressuurpaardenland, waar ik als instructeur-diplomé jarenlang vertoefde, de gangbare uitdrukking wanneer men wil duiden het paard niet door middel van grove handbeweging in de gewenste aanleuning, ‘in de krul’, te dwingen. Het is een schoolvoorbeeld van respectloos automatisme door een beginneling.
Zulks ligt veel gevoeliger en moet met subtieler aanwijzingen bereikt worden. Door voorzichtige prikjes met de spoor en opvangen in de hand beteugelt men het voorwaarts en bereikt men de sierlijke buiging. Als die jou gegeven wordt hoort daarbij een schouderklopje. Het paard dat niet durft te springen moedig je aan en geef je vertrouwen. Het is een samenspel van kneden en masseren. En dat is Auk op de huid geschreven.

Op mijn jongenskamer stonden rupsen op sterk water en opgeprikte wormen – een erfenis van mijn grootvader, bovenmeester in de Ververstraat, Den Bosch – broederlijk naast Dinkytoys, muizenschedeltjes en chinees porseleinen paardsculptuurtjes in het onvermijdelijke Tomado-rekje. Het is dus niet eens zo heel verwonderlijk in deze opstelling hier een samenvatting te zien van een natuurlijke historie.

Marcel Prins bij de opening van de tentoonstelling van Auk Russchen en Olaf Mooij.