Jullie mogen nog even niet de deur uit. Wij mogen jullie helaas nog niet ontvangen. Maar: m.i.v. 1 juni gaan we open op afspraak.
Om de schoonheid en voor troost in deze verwarrende tussentijd, publiceren wij elke dag een kunstwerk op onze website. Dat is gezond genieten op gepaste afstand.
Wil je het werk thuis ontvangen dan stuur je ons een berichtje.
Jullie mogen even niet de deur uit. Wij mogen jullie helaas niet ontvangen. Wie Kunstlokaal №8 weleens bezocht, keek vast ook in de ladekast op de gang. Daarin tonen we klein werk in stock.
Om de schoonheid en voor troost in deze verwarrende tussentijd, publiceren wij elke dag een klein kunstwerk op onze website. Dat is gezond genieten op gepaste afstand.
Wil je het werkje thuis ontvangen dan stuur je ons een berichtje.
Bij de opening van de tentoonstelling van Milly Betten en Jan Loman vertelde Joost van Bodegom, goede vriend van wijlen Jan Loman en oud-burgemeester van Beetsterzwaag, onder andere over de verhouding van Jan Loman tot het landschap en de verbeelding ervan.
Milly Betten gaf ons een inkijkje in haar leven als beeldend kunstenaar. Ze nam ons mee naar haar jeugd en de verschillende periodes in haar werk.
Ze vertelde wat het landschap van het noorden voor haar betekent, de liefde ervoor en de ingrepen in dit landschap, waardoor het is veranderd:
Ik ben opgegroeid in Ferwert met de zeedijk op een paar honderd meter achter ons boerderijtje. Aan de voorkant hadden we zicht op de terp van Hogebeintum, die naast de dijk de enige bobbels in het verder vlakke landschap waren. De zeedijk is er om je te beschermen tegen hoog water. In mijn jeugd was die niet hoog genoeg. Ik was bang voor hoog water. Vorige week was ik naar de Stormruiter in het FEC waar ook de strijd tegen het zeewater werd verbeeld op t Bildt. En welk plan wordt het dan: de bestaande dijk verhogen of een gedeelte gewonnen land erbij inpolderen? Thema’s waar ook Jan Loman mee te maken had.
En over de aard van het schilderij:
Een schilderij staat dus stil. Maar door er enige tijd naar te kijken heb je al beweging gekregen. In mijn werk probeer ik de toeschouwer te verleiden met zijn ogen over het werk te gaan en telkens even te blijven hangen om dan weer verder te gaan.
en haar eigen werk:
Ik ben een landarbeider,
en leg paden aan
en ik graaf wat sloten.
Bevrucht het land
en zaai potelingen.
Ook haal ik er weer wat tussen uit.
En aan het eind van het seizoen
zet ik een huis op de dijk.
Ter gelegenheid van het jaar van Culturele Hoofdstad Leeuwarden Friesland 2018 organiseren we dit jaar deze extra duotentoonstelling met Milly Betten, hedendaagse schilder van het Friese landschap, en Jan Loman, bekend van het Waddenlogo. Jan Loman is honderd jaar geleden geboren. In 1918 werd ook ons gebouw geopend als School № 8.
Jan Loman en Milly Betten hebben veel gemeen als het om de verbeelding van het landschap gaat. Beiden geven de sfeer weer vanuit de herinnering aan het landschap, in een abstracte beeldtaal die nooit zuiver abstract wordt.
bij opkomend tij
werden tekens uitgewist
indrukken bleven
~ Jan Loman
Van Jan Loman zijn zeefdrukken te zien uit de serie Wadden en enkele vlieseline-collages.
Van Milly Betten presenteert Kunstlokaal №8 recente schilderijen uit de series ‘Blok kade’, ‘Op de oude dijk’ en ‘Emulgator’.
De mooie herinneringen aan mijn jeugdjaren in Ferwert lijken belangrijker geworden als inspiratiebron. Samen met mijn vader in de vroege morgen langs de boerderijen omdat hij inseminator was en ik het koeienschetsen soms mocht doen. De altijd aanwezige zeedijk in de achtertuin net als nu en daarachter de wadden en de eilanden waar ik nog steeds zo graag kom.
~ Milly Betten
De tentoonstelling wordt op 6 oktober om 15:00 uur geopend door Joost van Bodegom, oud-burgemeester van Opsterland en goede vriend van wijlen Jan Loman.
In samenwerking met Stichting Cultuur Beetsterzwaag Cultbee en Stichting Paerdemarct/Kunstruimte Wagemans.
6 t/m 14 oktober 2018
Open op zaterdag en zondag van 12:00 tot 18:00 uur en op andere dagen na afspraak.
Kunstlokaal №8, Schoterlandseweg 55, 8411xx Jubbega.
Meppel, 1964
Hogeschool voor de Kunsten, Utrecht
Frank Mohr Instituut, Groningen
Woont en werkt in Oude Bildtzijl
Lucht, water, de zeedijk, klei. In het uiterste noorden van Friesland tegen de Waddendijk ordent Milly Betten de eindeloze weidsheid van haar omgeving in abstracte vlakverdelingen. Geometrie met een beperking. Het beeld is opgebouwd uit ritmische patronen van lijnen en in elkaar grijpende vlakken. Composities van kleur en reliëf. Koel soms, fris en vrolijk ook. Het oog reist over het oppervlak, zoekt houvast in de structuur en blijft even rusten in transparant opliggend helderblauw en meandert verder. Geen vlak is gelijk.
Bolsward, 1918 – Beetsterzwaag, 2006
Autodidact
De wind, het witte licht over de lage zandplaten en het bewegende water, het krijsen van vogels. Jan Loman gaf de sfeer weer van plaatsen op het wad, uit zijn herinnering, in een sobere vormentaal. Louter rechthoeken sprenkelde hij over het vlak, los van elkaar maar streng horizontaal en verticaal: zandbanken, bakens, ruimte. De zachte kleuren van zand en water, lucht en zoute planten. Veel wit tussen de kleurvlakken. Meer taal dan beeld, beeldgedichten.
Kunstlokaal No8 