Jubel!
Het openingsfeest op 4 augustus was heerlijk en prachtig, met zoveel belangstelling en zoveel vrienden.
Schrijver Hans Muiderman hield een boeiende voordracht:
Overpeinzing vooraf
‘Denken doe je met je lichaam. Als je zit voltrekt het denken zich anders dan als je wandelt. En weer anders dan als je fietst of als je je al zittend verplaatst bijvoorbeeld in een trein. Als ik in de trein schrijf, zijn mijn teksten altijd licht van toon.
Veel inspiratie doe ik op als ik me verplaats. Maar als ik iets noteer omdat het me opvalt, doe ik dat natuurlijk in stilstand.
Het schrijven zelf doe ik het liefst in een bijna absolute stilte, met ruim uitzicht en op een harde stoel. Na een paar uur schrijven ga ik wandelen. In geval van fictie schrijven gaat het verhaal dan verder in mijn hoofd. Een plot ontstaat altijd wandelend. Elk plot dat zittend ontstaat, kan later worden weggegooid.
Een reisverhaal maak ik nooit vlak nadat ik gereisd heb. Zou ik dat doen, dan werd ik journalist. Pas weken na het reizen begin ik te schrijven. Ik schrijf vanuit mijn herinnering.’
Na deze overpeinzing vertelde Hans Muiderman onder de titels Taal en Pseudo-stad over twee plekken in Friesland en vroeg zich af ‘hoe een plek omgaat met zijn verleden’.
Taal
Geke Postma-Postma heeft het Bildts dictee gewonnen, herinner ik me terwijl ik vanaf de Oude Bildtsedijk het land in kijk. Rechts een enorm gebouw met sierlijke letters op de gevel: Openbaar Lager Onderwijs Anno 1898. Wellicht leerden daar de kinderen het Bildts. Of juist niet, dat kan ook, wat je spreekt hoef je niet meer te leren….
Wil je de gehele tekst lezen? Stuur Hans een mail: hansmuiderman@hetnet.nl.
Vervolgens luisterden we naar de muzikale reis van Marcel Prins (geen familie, wel verwant) op viool, eerst buiten en daarna binnen.
Egbert de Jong verzorgde het geluid buiten en meerdere lieve gasten namen ons werk uit handen.
’s Avonds waren er onder andere smaakvolle hapjes van Met Tien aan Tafel en uitstekende geitenkaas van Doetie’s Geiten.
Het deel van de 61 kunstenaars dat niet op vakantie was, was hier, samen met kunstliefhebbers en goede vrienden en wie elkaar nog niet kende kent elkaar nu wel! Gelukkig hadden we de ruimte in de tuin, want de tentoonstellingsruimte zou hiervoor veel te klein zijn geweest. Iedereen genoot binnen van de rust en de muziek in de tentoonstelling en buiten van elkaar en het eten. Een samengaan van visuele en auditieve geneugten met smaak en emotie.
Zelfs het weer werkte mee: het was droog, warm maar niet tè heet. Last but not least waren daar Dagmar en Nienke, die ons hielpen met het inschenken van de glaasjes en alle verdere barwerkzaamheden.
Elke donateur dong mee naar een zelf uit te zoeken kunstwerk van Marcel of Birgit. De winnaar werd uit de ‘hoed’ getoverd door Marcel Prins (de violist dus).
Dankzij alle lieve donaties en hand- en spandiensten hebben we samen dit feest kunnen genieten.
We gaan huppelend door naar de volgende mijlpalen.
Foto’s: Anna, Henk Porck, Leo en Annette Cahn, Marian Bijlenga, Geertje Huisman, Pim Piët, Marcel Prins.
52.973828
6.110064