Ies Schute en Carrie Meijer richtten vandaag hun tentoonstelling in. Marcel boorde, schroefde en spijkerde, Ies componeerde, Carrie pakte uit en de mannen staken behulpzaam de handen uit de mouwen, terwijl Birgit zorgde voor de inwendige mens en hier en daar een kritische blik. Ook de woorden kwamen aan bod. Carrie en Ies werden uitgebreid geïnterviewd! Later meer.
In het atelier van ies Schute

De hokjesgeest voorbij
In haar beste werk toont Ies Schute aan dat zij niet alleen een voortreffelijke, postmoderne illuminator maar ook een fabelachtige verteller is.
In een duotentoonstelling met Carrie Meijer van 1 tot en met 9 februari 2020
Monique Kwist | Martin de Jong

Plaats en Energie
1 t/m 9 april 2017
Open op zaterdag en zondag van 12:00 tot 18:00 uur en op afspraak.
Monique Kwist
1965, Krimpen aan den IJssel
Hogeschool voor de Kunsten, Utrecht
Woont en werkt in Zutphen
Plaats
Monique Kwist’s objecten zijn onderzoeken naar ruimte, licht, volume, materiaal en architectuur. De plaatsing in de ruimte is belangrijk voor de beleving ervan. In Kunstlokaal №8 toont zij zowel ruimtelijk werk op de vloer als objecten aan de wand.
Ze gebruikt experimentele beeldhouwtechnieken in harde en zachte materialen, collage, grafiek en fotografie. Van 8 t/m 12 maart was haar werk te zien op de tentoonstelling essentie in de Nicolaïkerk in Utrecht.
Martin de Jong
1963, Heerenveen
Academie Minerva, Groningen
Woont en werkt in De Hoeve
Energie
De nieuwe schilderijen van Martin de Jong zijn veel meer dan een weergave van de zichtbare stad. Hij onderzoekt de voortdurende verandering van de stad in ritme, herhaling, verschuiving en kleur. Groot en kleurrijk zijn de composities van geabstraheerde bebouwing, enerverend als de stad zelf. In februari was het werk van Martin de Jong te zien op Rotterdam Contemporary Art Fair.
In het atelier van Martin de Jong

Over licht

In het atelier van Gjalt Walstra zien we het licht. Hoe een kleine verandering van lichtval de kleur beïnvloedt, hoe transparantie van de verf het karakter van de kleur mede bepaalt, dat zwart niet zwart is en wit niet wit en hoe belangrijk toevallige nuances in zijn werk zijn voor de ervaring van het kijken.